Bruno Paternot
Bruno Paternot es un òme en -ista : dreit-de-l'òmista, ecologista, femenista, umanista, occitanista...
Bruno Paternot es comedian e escriu pel teatre. Pòrta la matricula 719849 a la Societat dels Autors e Compositors Dramatics.
Sas pèças son estadas ausidas dins de Centres Dramatics Nacionals a Marsilha (
La Valse des Ombres), a Montpelhièr (
Un couple), a Orleans (
Roi des Amazones) e a Peitius (
Jumal). Son tanben estadas seleccionadas per divèrses comitats de lecturas inscrits al CND : Miranda a Nissa, Panta Théâtre a Caen, Des mots et des actes a París.
En 2008, escriu e realiza un filme a l'entorn de l'òbra de Valérie Rouzeau (
Pas voir papa).
Respond a de comandas de companhiás professionalas (cie Rêves du 22 mars – Gard), amatrises (cie Art de Thalie, cie Mandarines – Hérault, La Fenêtre – Gard) o pedagogicas (Collègi dins l'Ain, escòla primària dins Cantal).
Trabalha regularament per la Maison Théâtre des Littératures de Nimes, e es doncas acostumat a portar a votz nauta los poèmas del.a.s autre.a.s.
S'investís tre 2018 dins las creacions de la companhiá Rêves du 22 Mars, pèças en bilingüe francés-occitan, espectacles tot-terren que se pòdon jogar d'en pertot, projèctes eteronòmes que mesclan creacion artistica / accions culturalas / enjòcs socials e politics. L'escritura de sos espectacles se fa tanben a la Chartrosa de Vilanòva-lès-Avinhon o pendent de residéncias d'escrituras.
Fa tanben partida de la « Bande infinie », collectiu d'autors montpelhierencs. Anima tanben talhièrs d'escritura e publica tèxtes e tribunas dins la revista
Inferno.
Arrivée de la jeune fille
Las lengas an pas de vergonha
Miskine paureta
D’unas lengas, enauçadas per la poesia
se retròban mesas en dessús del lòt
Coma s’i poguèsson quicòm.
D’unes aimarián metre lor lenga mai naut que lor boca.
Als jòcs del poder, prenon las lengas al lançar de pes
petanca.
La que se pegarà al let
vendrà la maire de las armas e de las leis.
Als jòcs de poder, las lengas sens poèmas se quichan dins un canton
Als jòcs de las representacions d’unas lengas pensan d’aver oblidat lors raubas del ser.
Mentre que las lengas an pas de fàcias
Viran e se reviran al grat dels barris.
La lenga s’encanalha o se calinha.
Cada lenga a son cèl.
Un jorn, la joventa del pel de fuòc
decidiguèt de portar los poèmas dins totas las lengas conegudas
a sos pòts
abans de s’atacar a las lengas desconegudas
Los portaires de la lenga dels basses fonses faguèron mala cara
de s’entendre amb tant d’incandescéncia.
Amb indecéncia, amb doas decéncias, amb cinc dels sens quitament.
Per far passar la pilula de poèma,
la joventa del pel d’aur
los cantèt
Cançon de la joventa del pel negre, cremat d’amor.
