Gaita-te
escriu-te al present
Compara-te a la fuèlha naissenta, a la gota d’aiga fresca, al pissalèit pichon
Pensa al fresc creisselon blau

Siá fragil coma un calhau
plega coma un garric
e rescalfa-te del mistral

Prengas pas cap dels imperatius per un imperatiu
fai çò que vòles a un pel pròche
Tòrna pensar al vent dins las brancas de sassafràs, sens vertadièrament conéisser los arbres
entraina-te a dire « Palimpsèst »
siá lo palimpsèst de ton endreit
Escriu-te coma un laurièr en flor
De flors dins los uèlhs e lo nas al vent

E arrèsta de m’escotar