Arribi


Vos escrivi del nivèl de la mar.
Sabi pas far de parapenda.
Quitament un ascensor me fa paur.
Vos escrivi de mas mans, de mon còs.
Entendi lo dire de l’òme-silur.

Aqueste Òme que fugís la lutz.
Òme que son se s’escafa de peta.
Lo constat del vuèg se fa tròp preissant,
Avaliment.
Demòra pas que sa cara,
Òme silur.
Qu’avèm a t’ofrir.
Pas un agach de peis.
Pas aqueste agach de las folas que fan la coa per de cafè encapsulat.
Perdut d’avança
Sauneja que compren tot
Mas pòt pas res.

Vos escrivi de la popa de mos dos indèxes de mamifèr
Vos escrivi de mon lèit e al-dessús
i a lo teulat d’un ostalet dins una zòna residenciala
Dins aqueste lotejament de ralentidors e de sègas de tuias podadas
A l’entorn del lotejament un barri sens istòria
A l’entorn d’aqueste barri un entrelaç d’acièr
A l’entorn de la comuna d’aglomeracions de comunas
Vesi per la fenèstra, la meteissa branca del meteis arbre que s’ensaja a borronar
Cèrqui a l’asuèlh quicòm o qualqu’un qu’arrape mon agach
Dins aquestas carrièras planas
Tu arrapas mon agach e de bandairòlas.
Tu escrives als Presidents del Planeta.
Tu parlas mantuna lenga mas ne’n preferisses pas qu’una.
Sabes pas çò que vòl dire la libertat en general.
Coneisses pas que la tieuna tant singulara.
Aimariái de t’encontrar.
Dins quina lenga nos saludarem.
Dins quina lenga nos batrem.
Soi lassa de partir en viatge al bòrd de ma cambra
Dessenhi sus la vitra de la fenèstra que se dobrís la cara d’un Ideal
Vau venir cap a tu.
Rendètz-vos a la 8ena estança.
Quand lo sòmi serà usat vendrà real.
Te parli de ma partença novèla.
Arribi.