Sarah Fourage
Sos paperòts d'identitat son pas jamai a jorn. Ven de l'oèst, d'un país minièr ont se dison que lo monde parlan « ponchut ». Dempuèi sa licéncia d'anglés LCE e sa formacion a l'Ensatt coma comediana, davala pauc a pauc al sud per s'installar en Montpelhièr. Escriu dempuèi lo CM1, essencialament pel teatre. Dempuèi una vintenat d'annadas, sas pèças son representadas per companhiás professionalas coma Machine Théâtre – companhonatge autor/companhiá en 2009 pels Candidats – Délit de Façade – que n'es autora associada pendent sièis ans – la Federacion, lo Grope Decembre, escriu tanben per Les Grisettes, la tropa Tête de Bois, las Nuits Partagées, la companhiá Concordance... Collabòra amb diferents artistas d'Erau, al còr de la companhiá Rêves du 22 Mars, de Joli Mai, coma dramaturga o agach complici. Son percors d'actritz li a balhat la possibilitat de s'ensajar alprèp del meteire en scèna e compositor Jacques Rebotier, çò que la sensibilizèt a la poesia contemporanèa e a l'entrelaces musica e lenga. Sos tèxtes
Sans la langue, Perdu pas loin e Vestiges (co-escrits amb Eugène Durif e Lucie Depauw) son editats respectivament en cò de Color Gang, Agapante e Companhiá, Jacques André Éditeur, coma obratges collectius.
Affronter les ombres pareisserà a la prima a las edicions l'Espace d'un Instant.
Arribi
Vos escrivi del nivèl de la mar.
Sabi pas far de parapenda.
Quitament un ascensor me fa paur.
Vos escrivi de mas mans, de mon còs.
Entendi lo dire de l’òme-silur.
Aqueste Òme que fugís la lutz.
Òme que son se s’escafa de peta.
Lo constat del vuèg se fa tròp preissant,
Avaliment.
Demòra pas que sa cara,
Òme silur.
Qu’avèm a t’ofrir.
Pas un agach de peis.
Pas aqueste agach de las folas que fan la coa per de cafè encapsulat.
Perdut d’avança
Sauneja que compren tot
Mas pòt pas res.
Vos escrivi de la popa de mos dos indèxes de mamifèr
Vos escrivi de mon lèit e al-dessús
i a lo teulat d’un ostalet dins una zòna residenciala
Dins aqueste lotejament de ralentidors e de sègas de tuias podadas
A l’entorn del lotejament un barri sens istòria
A l’entorn d’aqueste barri un entrelaç d’acièr
A l’entorn de la comuna d’aglomeracions de comunas
Vesi per la fenèstra, la meteissa branca del meteis arbre que s’ensaja a borronar
Cèrqui a l’asuèlh quicòm o qualqu’un qu’arrape mon agach
Dins aquestas carrièras planas
Tu arrapas mon agach e de bandairòlas.
Tu escrives als Presidents del Planeta.
Tu parlas mantuna lenga mas ne’n preferisses pas qu’una.
Sabes pas çò que vòl dire la libertat en general.
Coneisses pas que la tieuna tant singulara.
Aimariái de t’encontrar.
Dins quina lenga nos saludarem.
Dins quina lenga nos batrem.
Soi lassa de partir en viatge al bòrd de ma cambra
Dessenhi sus la vitra de la fenèstra que se dobrís la cara d’un Ideal
Vau venir cap a tu.
Rendètz-vos a la 8ena estança.
Quand lo sòmi serà usat vendrà real.
Te parli de ma partença novèla.
Arribi.
