Rodín Kaufmann
En el ressona lo percors de sos parents. Rèires artesans li an transmes lo gost de la bèla òbra meticulosa. Una maire ensenhaire provençala li a balhat l'amor de las letras, un paire musician aleman, comedian e regidor de Fassbinder, li a montrat los camins de l'aventura de l'esperit.
Son enfància viatjadora, Maroc, Egipta e Liban, l'an fait poliglòt e curiós dels autres e de lors culturas. A Salé, Rodín es marcat pels musicians gwana amb los quals son paire jòga del Moog. Al Caire, pren lo hip-hop de front e crea un crew de dj. A Beyrouth practica lo grafiti e descobrís la musica occitana.
De retorn a Marsilha, apren lo provençal e rencontra Denis Sampieri e Manu Barthélemy. Los tres amics cantaires jonhon lo Còr de la Plana en 2001. Al sen del còr polifonic e percussiu, Rodín travèrsa doas decadas ponctuadas de tres albums e de concèrts internacionals dins festenals e salas prestigiosas (Womad, Olympa, le Carnegie Hall...)
En parallèla son univèrs pren forma. L'imaginari totjorn afilat, aquerís la mestresa d'instruments e otisses de produccion musicala, coma de tecnicas de dessenhs, de gravadura, d'estampariá o de tatoatge. En 2013, Rodín monta lo labèl Pantaís Recòrds per fin de produire un primièr single :
Indignats, en duò amb Citizen Chance, rapaire de Brooklyn. Multiplica los projèctes : Sorn, 5 cantaires percussionistas que tornan interpretar cants funèbres collectats al sègle XIX sus fons de percussions de pèiras e de bòstia a bordon, Uèi ont un aparelhatge electronic espectacular afortís las voses e frapas de 4 musicians engatjats. En 2015, a la demanda del CIRDÒC, Rodín presenta Claus Sens Clau sa primièra exposicion que mescla dessenhs, vidèos, installacion, pegatges, serigrafia e creacion sonora.
En 2021, sortís son album manifesta
Pantais Clus (rêve clos).
La lenga del poèta es multipla. Una miriada de mots, de signes e de sons la compausan. Quand Rodín canta, joga o dessenha, nos ofrís lo monde coma sos senses l'an tradusit, amb la justessa de la passion.
l’agla mata lo dròne
ciele de gas an degalhat l’espèr
lei quielet lei braç tenduts
fonda dau glaç
jovent n’es rendut
gòmas balarèlas Degas
es la tiralha sorda
- òrdre dau pegàs -
lo fialat es tendut
fan segar la borda landorna
sus lei mandrons de l’androna
au sòu estenduts
ansin rona l’agent maucontent
de son salari seis oras
alassat d’escupir l’arlèri sabata
pasmens per d’argent
de deguns que jamai diràn seba
la sabla mata lo tròne